Telewizor to coś więcej, niż mebel. Ze zwykłego pudełka pełnego obrazów i dźwięków awansował na „nianię” naszych dzieci. Jak często zdarza nam się za jego pomocą karać i nagradzać maluchy? „Zjesz zupkę, to obejrzysz bajki”, „jeśli nie posprzątasz pokoju, to dziś nici z dobranocki”. Trzeba przyznać, że to bardzo skuteczna metoda. Dziecko zagrożone odcięciem dostępu do srebrnego ekranu szybko chowa klocki do pudełka. Czy zrobiłoby to równie szybko, gdyby karą byłoby stanie w kącie? Kara taka jako metoda wychowawcza funkcjonuje zapewne w większości polskich domów. I nic dziwnego. Telewizja przyciąga dziecko jak magnez. Połączenie kolorowych, ruchomych obrazków i dźwięku przyciąga i uzależnia nawet najmłodszych odbiorców. Rodzice jednak powinni kontrolować, co, kiedy i jak długo ogląda dziecko.

Współczesne „bajki” dla dzieci obfitują w brutalne i pełne agresji sceny.. Młody człowiek, przyzwyczajony do przemocy w świecie bajek, staje się mniej wrażliwy na przemoc w świecie realnym. Nabiera przekonania, że otaczająca go rzeczywistość jest brutalna i niesie ze sobą wiele zagrożeń.
Mały widz nie potrafi odróżnić fikcji od rzeczywistości. Wydarzenia z filmu często traktuje jako fakty, wierzy, że to, co zobaczy na ekranie, miało miejsce w rzeczywistości. Dziecko w oglądane historie angażuje się całym sobą, przeżywa przygody bohaterów, a ich porażki odreagowuje płaczem lub wściekłością.

Na ekranie wszystko dzieje się bardzo szybko – jeden obraz zastępuje drugi, wszystko pędzi do przodu w zawrotnym tempie. Dziecko nie zawsze nadąża za akcją. Psycholodzy alarmują, że dziecko spędzające długie godziny przed telewizorem może mieć kłopoty z koncentracją, rozwija się wolniej od rówieśników – słabiej czyta, a zatem słabiej się uczy. Poza tym oglądanie telewizji zmusza dziecko do wielogodzinnego trwania w bezruchu na kanapie czy fotelu. A przecież dzieci powinny jak najwięcej ruszać się, bawić i biegać, najlepiej na świeżym powietrzu.

Rewolucję telewizyjną w swoim domu zaczynamy od przygotowania (najlepiej z dzieckiem) grafiku oglądania. Dziecko w wieku do 7 lat nie powinno oglądać telewizji dłużej, niż godzinę dziennie! Sporządzanie tygodniowego grafiku może być dobrą zabawą. Wspólnie przeglądnijmy program telewizyjny i ustalmy, które dziecięce filmy i programy warte są obejrzenia. Pamiętajmy, że jeżeli dziecko musi się ograniczać, jego rodzice także nie powinni oglądać telewizji na okrągło. Dziecko musi czuć się potraktowane sprawiedliwie.
Warto oglądać telewizję razem z dzieckiem.

Wspólne spędzanie czasu zacieśnia więzi między rodzicami i dziećmi.