ENGLISH PLAY BOX To program wydawnictwa Nowa Era przygotowujący dzieci w wieku przedszkolnym, do posługiwania się językiem angielskim, zgodny z Podstawą programową wychowania przedszkolnego z dnia 30 maja 2014 r. Jest realizowany w Grupie  III  – Motylki. W jego ramach u dzieci kształtowane jest poczucie pewności siebie, jako użytkownika języka. Ma także na celu zmotywowanie wychowanków do nauki języków obcych na dalszych etapach edukacyjnych. Uwzględnia założenia „wczesnego startu językowego”, dzięki czemu stwarza najmłodszym dzieciom optymalne warunki do rozbudzania świadomości językowej i kulturowej, oraz stanowi podstawę dla zapewnienia ciągłości nauczania języków obcych w całym systemie szkolnym. Przewiduje takie zorganizowanie przestrzeni edukacyjnej, które sprzyja zabawom w języku angielskim – zarówno prowadzonym i kontrolowanym przez nauczyciela, jak i samodzielnie inicjowanym przez dzieci. Zabawy rozwijają pozytywne nastawienie do nauki języka, a także umożliwiają indywidualizację pracy i dostosowanie jej tempa do możliwości rozwojowych dzieci. Skuteczność uczenia się języka jest tym większa, im młodsze dziecko będzie miało kontakt z językiem obcym, tym większe są jego szanse na władanie nim jak własnym. Rośnie liczba argumentów przemawiających za rozpoczęciem nauki języka obcego w przedszkolu. Dlaczego warto się uczyć drugiego języka od najmłodszych lat?
1.W tym okresie życia charakterystyczna jest plastyczność narządów artykulacyjnych, dzięki czemu dziecko ma możliwość wyartykułowania większości poznawanych obcojęzycznych dźwięków i słów, co zdecydowanie ułatwia przyswajanie języka obcego. Dzieci przedszkolne mają wyjątkowe zdolności intonacyjno-artykulacyjne i dlatego w tym wieku istnieje możliwość nauczenia się bezbłędnej wymowy.
2. Nauka w tym czasie odbywa się głównie przez zabawę, dzięki czemu umysł dziecka jest stymulowany w naturalny sposób. To, co za kilka lat – gdy dziecko zasiądzie w szkolnej ławce – będzie stanowiło przedmiot często żmudnej nauki, może zostać przyswojone przez przedszkolaka „bezboleśnie”, w formie zabawy. Poznawanie nowego języka ułatwiają takie cechy osobowości dziecka, jak: ciekawość świata, otwartość, rozwinięta wyobraźnia, spontaniczność, zdolność szybkiego przyswajania wiedzy, efektywne uczenie się przez ruch i wszystkie zmysły.
3. Jedynie w okresie przedszkolnym dziecko jest w stanie opanować umiejętność komunikacji w języku obcym w sposób naturalny. Badania wykazały, że po roku nauki w przedszkolu dwujęzycznym dzieci były w stanie zrozumieć większość pytań nauczyciela, a dzieci w wieku czterech lat potrafiły skutecznie przyswoić sobie język w krótkim czasie. Mówi się, że przyswajanie języka przed siódmym rokiem życia umożliwia poznanie go w najbardziej naturalny sposób. Co więcej, język zostanie zakodowany w prawej półkuli mózgowej, a zatem dokładnie tam, gdzie nasz język ojczysty. Natomiast po ukończeniu siódmego roku życia, to lewa półkula będzie odpowiadała za posługiwanie się językiem obcym. Tym samym, będzie on mniej intuicyjny, a bardziej logiczny, związany z nauką reguł i słówek. Podobnie rzecz ma się z akcentem, który stwarza wiele problemów. Im wcześniej dzieci przyzwyczają się do brzmienia i dźwięku języka, tym lepiej. Dzieci w wieku przedszkolnym bardziej przyswajają język, niż świadomie się go uczą. Nie zastanawiają się nad jego użyciem, nie myślą, czy to, co zamierzają powiedzieć, będzie poprawne gramatycznie. Nie myślą o języku, one język „czują”.
4. Specjaliści twierdzą, że w przypadku prawidłowo rozwijających się dzieci nauczanie dwujęzyczne gwarantuje im uzyskanie porównywalnych, jeśli nie równych, kompetencji w obu językach.
5. Badania dowodzą, że odpowiednio prowadzona nauka języka nowożytnego w wieku przedszkolnym ma pozytywny wpływ na rozwój innych sprawności intelektualnych dziecka. Doświadczenie wczesnej konfrontacji z językiem innym niż język domu rodzinnego i najbliższego otoczenia z reguły wpływa bardzo stymulująco na rozwój językowy, emocjonalny, poznawczy i społeczny dziecka. Ma ono nad innymi przewagę w zakresie kreatywnego myślenia, potrafi lepiej analizować swoją wiedzę oraz kontrolować procesy przetwarzania informacji językowej.
6. Dzięki nauce języków możliwy jest transfer doświadczeń, czyli przenoszenie zdobywanej wiedzy i doświadczeń na inny, nowy materiał. Transfer polega na zastosowaniu zdobytych już umiejętności w odmiennych sytuacjach, np. nawiązanie kontaktu z dzieckiem obcojęzycznym na wakacjach, poproszenie o konkretną rzecz w sklepie za granicą.
7. Poznawanie języka obcego w tym wieku pozwala wytworzyć w dziecku motywację do nauki języków obcych w przyszłości oraz pobudza zainteresowanie innymi kulturami i ludźmi.
Program „English Play Box” jest oparty na zasadach pedagogiki holistycznej, która za cel stawia sobie całościowy rozwój osobowości dziecka i przygotowanie go do twórczego życia w nowoczesnym świecie. Realizacja takiego celu wymaga stworzenia spójnego obrazu świata, w którym funkcjonuje dziecko, poprzez integrację bodźców zewnętrznych. Przedmiotem edukacji staje się otaczający świat rozumiany całościowo, a nie przez pryzmat fragmentarycznej wiedzy przedmiotowej. Ważne jest, aby proces nauczania odwoływał się do otaczającej dziecko rzeczywistości, której analiza prowadzi od problemów mu najbliższych do ogólnych praw społecznych i naukowych. Należy także wziąć pod uwagę indywidualne potrzeby dziecka, jego zainteresowania i możliwości oraz wszelkie uwarunkowania jego rozwoju. Akceptacja i życzliwość są niezbędne, aby utrzymać spontaniczność i wzbudzać dobre emocje skutecznie motywujące do pracy.
Celem edukacji językowej w wychowaniu przedszkolnym jest przygotowanie dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym przez rozbudzanie ich świadomości językowej i wrażliwości kulturowej oraz budowanie pozytywnej motywacji do nauki języków na dalszych etapach edukacyjnych, a w wypadku dzieci z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym – rozwijanie świadomości istnienia odmienności językowej i kulturowej.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne:
uczestniczy w zabawach, np. muzycznych, ruchowych, plastycznych, konstrukcyjnych, teatralnych,
rozumie bardzo proste polecenia i reaguje na nie,
powtarza rymowanki, proste wierszyki i śpiewa piosenki w grupie,
rozumie ogólny sens krótkich historyjek opowiadanych lub czytanych, gdy są wspierane np. obrazkami, rekwizytami, ruchem, mimiką, gestami
Treści językowe powinny się odnosić tematycznie do tych, które poruszane są podczas zajęć dydaktycznych wychowania przedszkolnego, na zajęciach sportowych, w trakcie obserwacji przyrodniczych, prac gospodarczych i porządkowych, a także do gier i zabaw ruchowych organizowanych podczas przebywania dzieci w placówce przedszkolnej. Zakres tematyczny nauczanego materiału obejmuje więc m.in.:
kolory,
członków rodziny,
zabawki,
przybory szkolne,
pomieszczenia w domu i wyposażenie domu,
zwierzęta domowe i dzikie,
produkty żywnościowe,
dni tygodnia, pory roku i zjawiska pogodowe,
ubrania,
codzienne czynności,
środki transportu,
emocje,
obchodzone święta.

LITERATURA:

1. D. Sikora – Banasik, E. Wilkos, „Roczne przygotowanie do szkoły”.
2. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 3 maja 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego.
3. Rekomendacja Rady Europy dotycząca wczesnego startu językowego i nauki przez całe życie.
4. M. Szpotowicz, M. Szulc – Kurpaska, „Teaching English to Young Learners”.